Ook is het belangrijk om ervoor te helpen zorgen dat er geen tekorten optreden bij kind en moeder.
Gelukkig zien we dat kinderen tolerant worden voor koemelkeiwitten naarmate ze ouder worden.
Behalve een koemelkeiwitallergie kunnen er nog heel wat andere voedselallergieën voorkomen. Je diëtiste kan je hierin begeleiden.
Moeilijke etertjes en selectieve eters
Ouders hoeven zich niet meteen zorgen te maken wanneer hun kind minder of meer drinkt of eet, ieder kind is immers anders. Het is vooral van belang een goede structuur aan te brengen rond eetsituaties. Kinderen weten van zichzelf niet wat mag en niet mag, regels en afspraken helpen hen hierbij. Kinderen leren meer van een aanmoediging dan van een straf. Daarom is het raadzaam dat ouders het positief gedrag van hun kind benoemen en het hiervoor belonen. Het is verstandig om kinderen zo weinig mogelijk te belonen met materiële zaken zoals eten, snoep of speelgoed. Het resultaat hiervan zou immers zijn dat het steeds meer, groter en duurder moet worden om het kind tevreden te stellen. De voorkeur gaat dus uit naar aandacht en complimentjes. Verder is het goed om op voorhand concrete beloningen af te spreken en vooral eerlijk te zijn ten opzichte van het kind.
Zelfs voor baby’s, die in het begin niet zoveel binnenkrijgen, geven gezinsmaaltijden hen een goede kans om te wennen aan het begrip ‘eten met anderen’. Bovendien leren ze zo de manier waarop andere mensen eten te imiteren. Een speelse, plezierige en ontspannen houding aan tafel, doet de spijsvertering het best werken. Kinderen anders leren kijken naar eten, hun uitleggen waar het allemaal om gaat en hun betrekken bij alle voorbereidingen van de maaltijd kan het hele ‘voedingsgebeuren’ voor hen veel interessanter maken.
Voedselneofobie, of de angst voor nieuwe voedingsmiddelen, is veel voorkomend bij kinderen. Het kind is bang voor nieuwe dingen, waaronder ook nieuwe smaken. Het treedt vaak pas op na de leeftijd van 1,5 tot 2 jaar.
De verklaring voor dit fenomeen ligt in vier factoren:
- kinderen verzetten zich op deze leeftijd tegen hun ouders
- ze zoeken naar stabiliteit
- ze willen steeds meer zelfstandig zijn en eigen keuzes maken
- ze hebben een verkeerde perceptie van wat op tafel komt
Overgewicht bij kinderen
De BMI, zoals we die bij volwassenen gebruiken, is niet van toepassing voor kinderen en jongeren onder de 20 jaar. Om hun gewicht te beoordelen gebruiken we aangepaste groeicurven met percentiellijnen.
Een te zwaar kind voelt zich niet fit, kan niet mee in de turnlessen, heeft vaak een verhoogde bloeddruk en verhoogde cholesterolwaarden. Vaak voelen ze zich niet goed in hun vel en worden ze gepest.
In meer dan 70% van de gevallen groeit het kind niet uit zijn overgewicht en is er sprake van overgewicht of obesitas op latere leeftijd.
Bij jongere kinderen die te zwaar zijn, streven we niet zozeer naar gewichtsafname. Voor hun is het belangrijk te stabiliseren en verder te groeien. Bij (bijna) volgroeide jongeren streven we in de eerste plaats naar een gewichtsafname van 10% op een jaar tijd. Daarna bekijken we individueel verder wat er nagestreefd moet worden.
Elk kind is anders. Elke begeleiding van een kind of jongere met overgewicht is ook anders. De begeleiding wordt steeds op voorhand met de ouders besproken en kan bijgestuurd worden.
Sinds april 2020 betaalt de verplichte ziekteverzekering een behandeling door een diëtist grotendeels terug voor kinderen met overgewicht of obesitas. De behandeling duurt 2 jaar en bestaat uit 10 zittingen.
